Zaman Elekten Geçirir, Kalması Gereken Kalır

Gelişmelerden anında haberdar olmak için Google News'te Paradurumu'na abone olun

Paradurumu'na Google News'te abone olun

Abone Ol

Yıllar geçtikçe insanın etrafı kalabalıktan sessizliğe döner. Çocukken kurduğun arkadaşlıklar, gençken vazgeçilmez sandığın dostluklar birer birer savrulur zamanın rüzgarına. Ama bazıları vardır; geçer yıllar, eksilmezler. Bir sabah çayını onların sesiyle yudumlamak, bir öğleden sonra hiçbir şey söylemeden yan yana oturabilmek istersin.

Yaşlılığında yanında kim olsun istersin?

Cevap bellidir aslında: Seni gerçekten tanıyan, yargılamayan, yanında olmak için sebep aramayanlar. Hayatına değer katan arkadaşlarla, hayatının neşesini sömürenler arasında ince bir çizgi olduğu yadsınamaz. Yaşlar ilerledikçe artık bazı arkadaşlıkları sürdürmek bir zevkten çok bir angarya haline gelebilir. Yine de genellikle alışkanlıktan veya yalnızlık korkusundan onlardan kopulamadığı da bir gerçektir.

Hayat uzun, ama vefasızlarla harcanmayacak kadar kısa. Bu yüzden bazen en büyük iyilik, vedalaşmayı bilmektir.

İki şey biriktirilmeli derim ileri yaşların için, sahip olduğun konforu devam ettirecek para ve tadına doyulmaz dostluklar yaşayacağın gerçek ve samimi arkadaşlar.

Hangi yaşlarda olursan ol yaşamında tutma konusunda yeniden düşünmen gereken arkadaş tipleri olabilecektir. Dostluklar kolay oluşmuyor, çok uzun seneler de oya gibi işlenmiştir, pekişmiştir, kopmaz bağlarla sarmalanmıştır yüreğinin tüm derinliklerinde.

Üzerinde çeşitli argümanlar olmakla birlikte bir insanın karakteri değişmiyor, neyse o. Ancak kişilikler değişebilmekte çocukluğundan itibaren yaşadıkları ile. Karakter kişiliklerimizi şekillendiren bireysel inanç ve değerlerimizi ifade eder. Yaşam deneyimlerimiz de karakterimizi şekillendirir ve içsel niteliklerimizi ve ahlak anlayışımızı ortaya çıkarır. Kişilik: Mizaç ve davranışlarımızı ifade eder. Yaşamımdan damıttığım yansımalar bana dostların değişmediğini, ancak bazı arkadaşların kişiliklerinin değiştiği ya da olaylar karşısında ortaya çıktığını göstermiş, hayal kırıklığı yaratmıştır.

Hayatında tutup tutmamayı düşünmen gereken arkadaş özellikleri

• Sürekli Alan

Arkadaşlık, tıpkı her ilişki gibi, karşılıklı olmalıdır. Ancak her zaman senden ne alabileceğiyle ilgilenen bir arkadaş vardır. Bunlar, her zaman bir iyiliğe, tavsiyeye veya zamanına ihtiyaç duyan, ancak aynı şeye ihtiyaç duyduğunda nadiren müsait olan arkadaşlardır. Sürekli senden alanlar, enerjini ve kaynaklarını tüketme eğilimindelerdir.

Yaşlandıkça ve zamanın daha da değerli hale geldikçe, bu tür arkadaşlıkları sürdürmek isteyip istemediğini yeniden düşünmeye değer.

• Sürekli Olumsuz

Hepimizin olumsuz anları olur, bu insan olmanın bir parçasıdır. Ancak, bunu bir üst seviyeye taşıyan belirli bir arkadaş türü vardır. Sürekli şikayet ederler, sürekli kusur bulurlar, bardağın hep boş tarafını görürler. Onunla konuştuktan sonra kendini bitkin ve moralsiz hissedebilirsin.

Sürekli böyle bir olumsuzluğun etrafında olmak, kendi ruh halini ve hayata bakış açını etkileyebilir. Hayat, sürekli bir olumsuzluk bulutu altında geçirmek için çok kısa. Seni cesaretlendiren ve bulutlu günlerde bile olumlu tarafı görmene yardımcı olan arkadaşlarla çevrili olmasıdır güzel olan.

• İyi Gün Dostu

İyi gün dostlarını tespit etmek kolaydır; işler yolunda giderken her zaman yanınızda olurlar, ancak bir fırtına koptuğu anda ortalıkta görünmezler. Yaşlandıkça, hayatın iniş çıkışlarıyla başa çıkmak daha karmaşık hale gelir. Hayatın fırtınalarına sizinle birlikte göğüs gerecek ve en çok ihtiyaç duyduğunuzda yanınızda olacak arkadaşlar istersiniz.

• Yargılayıcı

Hepimiz olduğumuz gibi kabul görmek ve sevilmek isteriz.

Ne yazık ki bazı arkadaşlar yargılama, alaycı sözler söyleme veya istenmeyen tavsiyelerde bulunma konusunda çok yeteneklilerdir. Sürekli olarak incelendiğinizi ve beklentilerini karşılamadığınızı hissettirirler.

Yaşlandıkça, bizi olduğumuz gibi, kusurlarımızla kabul eden arkadaşlarla çevrelemek daha da önemli hale geliyor. Hepimizin bir süreç olduğunu anlayan arkadaşlar. Bizi daha iyi olmaya teşvik eden, ama asla kendimizi değersiz hissettirmeyen arkadaşlar.

Sonuçta, asıl önemli olan başkalarının yargısı değil, kendimizi nasıl gördüğümüzdür.

• Rekabetçi

Rekabet sağlıklı olabilir. Bizi gelişmeye ve başarıya ulaşmaya motive edebilir. Ancak arkadaşlıklara sızdığında, güvensizlik ve yetersizlik duygularını tetikleyebilir.

Bu tür rekabetçi arkadaşlıkların stres ve kaygıya yol açabileceği öne sürülüyor. Yaşlandıkça, ihtiyacımız olan son şey gereksiz strestir.

Başarılarını tehdit altında veya kıskanç hissetmeden destekleyen arkadaşlara sahip olmak önemlidir. Seninle birlikte kutlayan, seninle rekabet etmeyen arkadaşlar. Yani, seni sürekli geride bırakmaya çalışan bir arkadaşın varsa, o arkadaşlığı yeniden düşünmenin zamanı gelmiş olabilir.

• Dedikoducu

Dedikodu, zararsız bir gevezelik gibi görünebilir, ancak zehirli bir ortam yaratabilir ve ilişkilere zarar verebilir. Sürekli dedikodu yapan arkadaşlar sadece zararsız bilgiler paylaşmakla kalmazlar. Genellikle dedikodu yayar, dram yaratır ve gizlice anlatılan sırları açığa çıkarırlar.

Yaşlandıkça, zamanımızı gelişimimize ve mutluluğumuza katkıda bulunan yapıcı sohbetlere harcamanın daha iyi olduğunu fark ederiz. Başkalarının mahremiyetine saygı duyan ve anlamlı sohbetler eden arkadaşlara sahip olmak önemlidir.

Sonuçta, seninle dedikodu yapıyorlarsa, muhtemelen senin hakkınızda da dedikodu yapıyorlardır.

Arkadaşlıklarda yol almak her zaman kolay bir iş değildir ve sınırlar genellikle belirsiz olabilir. Hayat yolculuğunda, arkadaşlıklar söz konusu olduğunda nitelik nicelikten kesinlikle daha önemlidir. Kendi ilişkilerinizde bunu düşünün ve unutmayın: Olumlu değişim için asla çok geç değildir.

Size saygı duyan, zamanınıza değer veren ve çabalarınıza karşılık veren, hayatınızı zenginleştiren ve gelişiminizi destekleyen arkadaşları hak ediyorsunuz.

Tadına doyulmaz dost meclislerinin

2010 yılında iş-çalışma hayatım sona ermek üzereydi, doğup büyüdüğüm Sarıyerli semt, okul ve gençlik arkadaşlarımla, yaşamımda kurduğum bazı dostların da iştirakiyle, her çarşamba öğlenleri toplanıp, masamızı kurup, o gün kim müsaitse gelenlerle, hani long lunch dedikleri uzun süren sohbetlerde, Sarıyer’de yaşamış olduğumuz çocukluk gençlik günlerinden bahseder, birbirimizle esprili dalga geçecek konular bulur, güler, eğleniriz. Bir gün içimizden biri “Yaa “haftada keşke iki çarşamba olsa ne iyi olurdu“ demez mi. Öylesine güzel öylesine iple çektiğimiz çarşambaların maalesef pandemi sonrası giderek azalmasına, bazı dostların vedasına rağmen ara ara bu çarşambaları hala sürdürüyoruz.

Kardeşlik paylaşmaktır, paylaşmak da kardeşlik... Sarıyer’deki ahşap evlerimizden, çayırlarından, bayırlarından, okul devrelerinden, iş hayatlarından, sevdalarından, evlenmelerine, karşılıksız aşklarından, sevinç ve üzüntülerine, anlatmakla bitmez paylaşılanlar. Yaş ilerlediği zamanlarda biriktirdiğin gerçek samimi dostlarla kurduğun meclisler, sosyallik kendini iyi hissettirdiği gibi, ruh ve beden sağlığına da çok iyi gelmektedir.

Umarım ve dilerim bugünün gençleri, mesela 2070'li yıllarda, masasında bir dolu son model telefonlar, bilgisayarlar ve robotlar olmaz, sohbetlerini biriktirdikleri dostları ile keyifle güzellikler içerisinde yaparlar.

Sahilde unutulmuş bir su parçası denizin unutkanlığıdır

Uzak dağların ardında kaybolmuş bir bulut rüzgarın unutkanlığıdır

Yere düşmüş gümüş bir kanat geçen kuşların unutkanlığıdır

Hayale dalmak ve ağlamak ihtiyacı geçmiş günlerin unutkanlığıdır

Metin Denizmen

26 Ağustos 2025

Heybeliada