Finans

Davranışsal Ekonomi İşverenlerin Covid-19'a Yanıt Vermesine Nasıl Yardımcı Olabilir?

Aşağıda belirtilen bu yedi ilke, iletişimi güçlendirip güvenliği artırabilir.

Şirketler, COVID-19 dünyasında işyerine dönen çalışanlarla boğuşurken; çalışanları, aileleri, müşterileri ve toplulukları güvende tutmak için finansal, operasyonel ve personel zorluklarıyla karşı karşıya kalır. Şirketler yeniden açıldığında işyerlerini fiziksel olarak değiştirecek, birçok çalışanın uzak kalmasına izin verecek ve COVID-19'un yayılmasını en aza indirmek için yeni politikalar uygulayacak. Amaç, hayat kurtarmak, ekonomik kaybı önlemek ve itibarın zarar görmesini azaltmak olacak.

Uygulamalarında, şirket politikalarında ve çalışan iletişimlerinde davranışsal ekonomiden öğrendiklerini kullanan işverenlerin büyük hedefe ulaşma olasılığı en yüksek olacaktır.

Salgına etkili bir yanıt, insan beyninin sıkı bağlantılarını akılda tutacak ve aşağıdaki yedi kuralı kullanacaktır.

1. Kazanımlardan çok kayıplardan nefret ederiz (Kayıplardan Kaçınma)

Psikoloji çalışmaları, insanların genellikle kazançları takdir ettiklerinin iki katı kadar kayıplardan nefret ettiklerini göstermiştir. İşverenler, spor ayakkabılarını satın almak için kullanılabilecek esnek bir fon gibi yeni bir avantajla eşleştirirlerse, bir spor salonunun kaybı gibi mevcut bir çalışan faydasından kaynaklanan kayıp hissini azaltabilir.

Kaybetmek insanları kötü hissettirirken, kaybı önleme yeteneği güçlü bir motivasyon kaynağı oluyor. Bu nedenle şirketler, işyerindeki değişikliklerle ilgili iletişime odaklanarak daha iyisini yapmaya özen gösteriyor. Örneğin; bir işyeri salgınından kaçınmak gibi... Bir kayıp bağlamını çerçevelemek de yardımcı olabilir. Maaş kesintileri uygulayan işverenler, bunu işten çıkarma olasılığıyla yan yana getirebilir, bu da maaş kesintisinin kaybını daha hafif hale getirir.

2. Kısa vadeli kazançları seviyoruz (Günümüz Önyargıları)

İnsanlar, gelecekte kendilerine fayda sağlayacak yararları büyük ölçüde azaltıyor. Bu nedenle emeklilik hesaplarımıza yeterince yatırım yapmıyoruz ve gelecekte fazladan kilo almamıza sebep olsa bile bugün çok fazla çikolatalı kurabiye yemeye meyilliyiz. Buradaki öğrenim, pandemiyi ele alarak yeni programlar ve politikalar hakkındaki mevcut fayda iletişiminden çok (uzaktan çalışanlar için daha fazla esneklik ve temel çalışanlar için ücret artışları gibi) daha fazla faydayı (şirket başarısı veya gelecekteki ikramiyeler gibi) vurgulamaktır.

3. Hikayeye istatistiklerden çok daha fazla yanıt veriyoruz (Anlatı)

Tütün kullanımını azaltmaya yönelik yıllarca süren çaba, bize istatistiklerin güçlü motivasyon hikayelerinden çok daha zayıf olduğunu gösterdi. Şirketler, diğer coğrafyalarda veya sektörlerde koronavirüs riskini azaltmaya yönelik başarılı çabaların öyküleriyle çalışanlarını motive etmeye çalışmalı ve bunun yerel olarak nasıl uygulanabilir olduğunu göstermelidir. Yeniden açılan diğer kuruluşların vaka çalışmaları, yerel epidemiyolojik koşulları özetlemekten daha motive edici olacaktır. Bu aynı zamanda egzersiz ve iyi beslenme gibi refahı artıracak faaliyetler için de geçerlidir. Pandemi kısıtlamalarına rağmen meslektaşların iyi alışkanlıkları uygulamak için nasıl yaratıcı yollar bulduğuna dair hikayeler davranış değişikliğine neden olabilir. Etkileyici bir hikaye, her seferinde keskin istatistikleri bile yener.

4. Başımıza kötü bir şey gelme olasılığını hafife alıyoruz (İyimserlik Önyargısı)

Sigara içmenin yaşam beklentisini azalttığını ve ağrılı bir ölüm olasılığını arttırdığını hepimiz biliyoruz, ancak Amerikalı yetişkinlerin yüzde 14'ü hala sigara içiyor. Tütün son derece bağımlılık yapar ve birçok sigara içicisi mantıksız bir şekilde herhangi bir yan etkiye maruz kalmayacağına inanır. İyimserlik önyargısı bizi piyango oynamaya daha yatkın hale getiriyor; kazanma şansımızı abartıyoruz. Bu nedenle, fiziksel mesafeyi takip etmezlerse bireylerin hastalanma olasılığını vurgulamaktan ziyade, iş arkadaşlarına veya sevdiklerine verebilecekleri riski vurgulamak daha yararlı oluyor. Bu, maskeyi takandan daha çok başkalarını koruyan maskelerin rolüne ilişkin biyolojik anlayışımızla tutarlı oluyor.

5. Sosyal ağlar son derece önemlidir (Davranış Viralliği)

Araştırmacılar hem alkol tüketiminin hem de obezitenin sosyal ağları yakından takip ettiğini göstermiştir; Bazıları gençlerin sosyal normlarının ailelerinden çok arkadaşları tarafından oluşturulduğunu öne sürdü. Sosyal ağlar, çalışanlar uzaktan çalışırken bile çalışan davranışını etkilemenin güçlü yolları olmaya devam ediyor. Yeni politikaların teşvik edilmesine yardımcı olmak için organizasyon içindeki sosyal etkileyicileri işe almak, baş insan kaynakları yetkilisinden bağımsız bir nottan daha etkili olabilir.

6. Karar verme için sınırlı bant genişliğimiz var (Seçim Mimarisi)

Her kasımızı hareket ettirdiğimizde bilinçli karar vermek zorunda olsaydık, asla yataktan kalkamazdık. İster bireysel emeklilik katkı miktarı, ister yazılımımızın yapılandırması olsun, varsayılanı kabul etme eğilimindeyiz. Şirketler, işyerlerini, çalışanların fiziksel mesafe kurallarına uymasını kolaylaştıracak şekilde tasarlamalıdır. İnsanların her iki sandalyede olmasını beklemek yerine sandalyeleri kaldırmalı ve her çalışanın bilinçli olarak 6 fit ayrı kalmasını beklemek yerine, "giriş" ve "dışarı" kapıları oluşturmalı ve çalışma zamanlarını kademelendirmelidir. Bazı şirketler, kapasiteyi sınırlamak ve insanlara güvenli bir şekilde nerede durmaları gerektiğini hatırlatmak için asansörlere görünür ipuçları koyuyor.

7. Paradan çok daha fazlasıyla motive oluyoruz (İçsel Motivasyon)

İnsanlar sadece para veya menfaat için çalışmazlar veya performans göstermezler; çoğu, yaptıklarına inandıkları için çalışıyor. Hemşire yardımcıları, fazla mesai ücreti karşılığında ölmekte olan bir kanser hastasını rahatlatmak için vardiyalarından sonra burada kalmazlar ve kamu yararına çalışan avukatlar büyük maaş gününü görmezler. İşverenler, programlarının COVID-19'u ele almak için sosyal faydalarını vurgulayabilir ve çalışanlarının bu küresel krizin ele alınmasına yardımcı olma üzerindeki etkisini vurgulayabilir.

Çalışanlar ve şirketler, işlerini sürdürme ve aynı zamanda COVID-19 işyerinde ve toplum genelinde bulaşma riskini azaltma çabalarında ciddi zorluklarla karşı karşıyadır. Yukarıda açıklanan yedi davranışsal iktisat ilkesi, şirket programlarının ve iletişimlerinin etkinliğini artırabilir. Daha da önemlisi, etkili işveren programları, politikaları ve iletişimleri hayat kurtarmaya bile yardımcı olabilir. 

Kaynak: https://hrexecutive.com/how-behavioral-economics-can-help-employers-respond-to-covid-19/